SIKÇA SORULAN SORULAR VE AÇIKLAYICI CEVAPLAR
soru-1- || soru-2- || soru-3- || soru-4- || soru-5- || soru-6- || soru-7- || soru-8- || soru-9-

5.cevabın devamp...
Bu tarihi uyari Türk Milletine daha sonraki devirlerde asik tutmus mudur? Hayir. Taklitçilik Türk okumusunda baskin karekterdir, Íçinden gerçekten millî sahsiyetler zaman zaman çikmasina ragmen bu, bugün bile böyledir. Türk Milleti bu zaafindan çok çok çekmistir, ve daha da çekecektir sanirim.

    Zaman zaman millî sahsiyetler çikmistir, dedim. Bir milletin kendi kültürünü ve dilini birakmasi Íslâm'in emri degildir. Tekrar hatirlatylim ki, Yüce Allah, Sizi, renk, dil farkiyla yaratmamizda ibretler vardir." diyor. Buna ragmen vaktiyle birçok meshur Türk okumusunun, eserlerini Arapça ve Farsça yazmalarinin makbul bir geregi varmiydi? O zaman, ilim ve sanat lisaninin Arapça ve Farsça oldugunu iddia etmek bu büyük hatayi telafi eder mi? Yüce Alloah, "Biz, hiçbir peygamberi kendi kavminin dilinden baskasiyla göndermedik ki, onlara  apaçik anlatilsin." buyurmaktadir. Kur'an-i Kerim, bütün insanliga geldigine göre Arap olmayana meselâ Türke, nasil anlatilacak? Hiç olmazsa onun yurdunda Íslâmî eserler onun dilinden olmali degil miydi.

     Bir Yusuf Has Hacip çikmis KUTATGU BÍLÍG adli adli eserlerini Türkçe yazmis. Bir Kaskarli Mahmut çikmis "Türkçenin Arapça kadar zengin ve anlatima yeterli oldugunu, kendi ifadesiyle: "Türkçenin Arapça ile atbasi  beraber gidebilecegini göstermek, Türkçeyi hor görenlere özellikle Araplara bu dili ögretmek için DÍVANU LÛGATI-TÜRK adindaki Türk lehçelerinin büyük sözlügünü yazmistir.

     Nerden ihtiyaç vardi Türk dilinin en az Arapça kadar zengin oldugunu savunmaya? Demek ki, Türk kültürü yok olmaya, Türk dili hakir görülmeye ve yabanci kelimelerle dolmaya baslamis olmali ki bir savunmaya ihtiyaç olsun. Bu çabalar yetmis mi? Hayir.

    1277'de Karaman oglu Mehmet Bey. "Bugünden sonra dibanda, dergâhda, bargahda mecliste ve meydanda Türkçeden baska dil kullanilmamasi" hakkindaki mühim fermanini yayinladi. Türklerin yasadigi bu bölgede yani: Bir Türk Beyliginde buna neden gerek vardi?  Bir Türk beyliginde Türkçe konusmak tabii bir durum degilmiydi ki...? Demek ki okumuslarin etkisiyle devlet islerinde Arapça ve Farsaça yaygin haldeydi ki Karaman Oglu ancak bu yanlis durumu fermenla önlemek istedi.  Íyi etti ama Türk okumusuna musallat olan malum hastalik geçti mi? Maalesef hayir. Bundan sonra ayni hastalik Osmanli okumusunda görüldü. Bu seferde Farsça'nin taklidinden divan edibiyati dogdu. Saray çevresinde seçkin tabakanin ortaya koydugu bir garip ve yüksek edebiyat... Bu edebiyat için garip dedim. Çünkü, ortaya koyan zümre disinda kimsenin anlamadigi, halka yabanci, halka uzak, halka garip bir edebiyat demek istedim.

     Lise  ve ilgili yüksek tahsil gençligine yillardan beri okutulmasina ragmen edebiyat kitabinin sayfalari disinda çikarilmamis bir edebiyat türü. Çünkü dili, millî dile yabanci... O devirdeki Yunus Emre anlasilir, biraz daha sonraki Karacaoglan anlasilir da divan edebiyati anlasilmaz. Bir millet kendi okumusunun ne yazip ne çizdigini anlamali degil miydi? T´ürk'ün en yüksek okumus zümresinin meydana getirdigi edebiyatin en yüksek ve en kaliteli Türkçe olmasi gerekmez miydi?

     Bundan sonra hastalik geçti mi? Hayir. Çünkü hastalik irsiidir. Türkiye Cumhuriyetinde de devam ediyor. Türkçeyi arastirma adi altinda halkin diline yerlesip benimsenmis kelimeler bile kovulmaya çalisilirken bu defa da bati kökenli kelimelere kapilar ardina kadar açilmis demek az, edeta istila ettirilmis, mini market, midi market, süper ve hiper marketler, hamburgerle birlikte diger burgerler. MC:Donald ve benzerleriyle büyük sehirler yabancilastirilmistir. Komedyen "Zeki ve Metin"in geçen televizyon programlarinin birinde "Bu Ístanbul'u yeniden fathetmek gerekiyor" diyerek kiliçlarini çejip "Allah, Allah" nidalariyla yürümeleri üzülerek alkislamaya deger bir espiriydi.

     Postprodaksinlarlar konsensüsler, brifingler, medyalar, inler, autlar, Self difensleriyle okumuslarim izin ve hatta resmî adamlarimizin agzinda çok derin ve bilgili kisi görünmenin araci haline gelmistir.
     Bugün, hem de çogunlukla devlet eliyle Türk sanat ve teknik lisani ingilicelestirilmeye çalisilmaktadir.
     Meshur, Sahihi Buhârî adli hadis kitaplarida daha dün sayilan bir tarihte (1928-1948 arasi) Müslüman Türk Milletinin faydasian sunulmak üzere tercüme edilmis, edilmis mi? Güya edilmis! Ama, okumustan kaç kisi anlar? Simdi bir tercüme tekrar bir tercümeye muhtaç. Diyanet isleri baskanligi da önsözünde tekrar tercüme edilmesi gerektigini belirtiyor.
     Yani, bugün de kültürel taklitimiz olanca siddetiyle devam ediyor. Yani Karaman Oglu Mehmet Beylere ihtiyaç var. Bu defa "yasak"la degil, bu millî hastaligi tedavi ederek...

     Türk Milletinin bu takilitçi zaafi acaba iyiye ve yeniye çabuk uyma veya daha yüksek ve büyük olma egiliminden mi veya asagilik duygusu mu var? Bunun daha iyi tespitini toplum bilimcileri yapmali. Ancak bu zaafin Türk Milletine faydadan çok zarar getirdigi kanaatindeyiz.

    Evet, iste. Türk Milletinin böyle kolay asikmile olma özelligi ne ragmen Íslâmîyet, onun millî sahsiyetinin yok olmasini önlemistir. Zira yeryüzünde Íslâm olmayan Türk Toplulugu yok denecek kadar azdir.

<<< geri

ileri >>>