KOMÜNİZM

sayfa-1- || sayfa-2- || sayfa-3- || sayfa-4- || sayfa-5- || sayfa-6- || Azılı Komünistler

KOMÜNİZM İLLETİ

1938'de Atatürk'ün ölümünden sonra İsmet İnönü devlet başkanlığına Şükrü Saraçoğlu da başbakanlığa  getirilmiştir. Şükrü Saraçoğlu'nun Maarif Vekili (Millî Eğitim Bakanı) solculuğuyla bilinen Hasan Ali  Yücel'dir.  Yücel, 1940 yılında köy enstitülerini kurdurmuş, başına da Hulki Tonguç adlı aynı zihniyetin adamını  yerleştirmiştir. Hasanoğlu Köy Enstitüsü de bu enstitülere öğretmen yetiştirecek bir merkez hâline  getirilmiştir. Bu enstitüde ders verenler arasında Sabahattin Ali, Pertev Naili Boratav, Sabahattin  Eyüpoğlu, Behice Boran, Mediha Berkes ve Niyazi Berkes gibi komünistliği ile maruf şahıslar  bulunuyordu. Bunlar gerek derslerinde gerekse Köy Enstitüsü Dergisi'nde zararlı faaliyetlerini  sürdürmüşlerdir. Devlet içinde komünistlerin gittikçe kadrolaştığını gören Nihal Atsız, kendi çıkardığı  Orhun dergisinde devrin başbakanı Şükrü Saraçoğlu'na iki açık mektup yayımlayarak komünistlerin  devlet içinde nasıl yuvalandıklarını geniş bir şekilde belirtmiştir. Bunun üzerine H.Ali Yücel'in kışkırtmasıyla Sabahattin Ali, Nihal Atsız aleyhine dava açmıştır. 26 Nisan 1944'te başlayan ilk  duruşma, milliyetçi öğrencilerin izdihamı sebebiyle yapılamamıştır. 2. Duruşma 3 Mayıs 1944'e  atılmıştır. Bu bir haftalık süre içerisinde öğrencilerin komünizm ve Hasan Ali aleyhindeki gösterileri  devam etmiştir. 3 Mayıs günü öğrencilerin büyük bir yürüyüş yapması iktidarı korkuttuğu gibi tarihe  Irkçılık-Turancılık davası olarak geçen bu davanın sanık sayısını da çoğaltmıştır. Yüzlerce genç  tutuklanmış, sonra sanık adedi 83'e inmiş ve mahkemeye 23 kişi sevk edilmiştir. Bu hadiseler  sonucunda Cumhurbaşkanı İsmet İnönü'nün 19 Mayıs 1944'te Ankara 19 Mayıs Stadyumu'nda yaptığı  konuşmada milliyetçi gençleri kastederek "genç dimağların vicdansız politikacılar tarafından  zehirlendiğini" söylemesi komünistleri iyice şımartarak teşvik etmiştir.

İsteseler ve tertip etseler dahi hükûmetin milliyetçi gençlere cephe almasını sağlayamayacak olan komünistler durumdan istifadeyle aynı yıl TGKP'ye bağlı olarak İlerici Gençler Birliği-Vurgunculuk ve Faşizmle Savaş Cephesi adlı bir örgüt kurmuşlardır. Bu örgütün kurulmasına Zeki Baştımar (Yakup Demir), Mihri Belli ve Emin Sekün Öncülük etmişlerdir. Yukarıda belirttiğimiz komünist dergi ve gazetelerde daha açık komünizm propagandası yapmaya başlamışlardır. Fakat, Sabiha Sertel'in Tan gazetesinde yaptığı propaganda ve tahrikler neticesinde 4 Aralık 1945 günü milliyetçi gençler, Tan gazetesiyle Görüşler, Gerçek, Gün, Yeni Dünya dergilerinin büro ve matbaalarını, ABC kitap evini yerle bir etmişlerdir. 1945'in sonlarına doğru San Fransisko'da kabul edilen "Birleşmiş Milletler Anayasası" hükümleri gereğince yurdumuzda da tek parti dönemi sona ermiş, siyasî partiler açılmaya başlamıştır. Bundan faydalanan komünistler legal olarak partiler kurmuş, illegal olarak da derneklerde yuvalanmışlardır. Bu derneklerden birisi İstanbul Yüksek Tahsil Gençliği Derneği, diğeri de 1946'da Ankara'da kurulan Türkiye Gençler Derneği'dir. Nitekim bu derneklerin üyelerinden 43 kişi 1951-52 TGKP davasında tutuklanmışlardır. 1946 yılında Esat Adil Müstecablıoğlu tarafından  Türkiye Sosyalist Partisi, Dr. Şefik Hüsnü tarafından Türkiye Sosyalist Emekçi ve Köylü Partisi kurulduysa da kapatılmıştır. Bu dönemde komünist yayın organı olarak Gerçek gazetesi ve Gün dergisini görmekteyiz. Esat Adil Türkiye Sosyalist Partisi'ni 1950 yılında yeniden kurduysa da parti 1952 yılında kapatılmıştır.

Komünist teorisyenlerden Dr. Hikmet Kıvılcımlı 1954 yılında Vatan Partisi'ni kurmuş; parti 1957'de faaliyete geçmiş 1958'de kapatılmıştır ve tüm üyeleri hapsedilmiştir. 1946 seçimlerinde tek parti baskısından bıkan halkın DP'ye yönelmesi ve DP'nin 50'ye yakın milletvekili çıkarması sonucu CHP halkın tepkisini yumuşatmak için komünistlere karşı birtakım tedbirler de almıştır. Bunların başında A.Ü.' den Pertev Naili Boratav, Behice Boran, Niyazi Berkes gibi komünistlerin atılması, Hür Gençlik Dergisi'nin Nazım Hikmet'e af için Çiçek Palas salonlarında kavgalı bir toplantı yapması sonucunda komünistleri tutuklaması gösterilebilir. 1955 Mayıs genel seçimlerden sonra DP' nin iktidara gelmesiyle komünist faaliyetler takip altına alınmış, 1951 ve 1952 yılında yapılan tutuklamalarla TGKP üyesi olduğu tespit edilen ve aralarında Asım Bezirci, Mihri Belli, Dr. Sevim Tarı, Ulvi Uraz, Selçuk Uraz, Şükran Kurdakul, Adnan Sayılgan, Ruhi Su gibi bugün ön plâna çıkarılmaya ve aydın gibi tanıtılmaya çalışılan şahısların da bulunduğu 167 kişi tutuklanmıştır.

27 Mayıs 1960 Devrimi sonucunda MBK üyesi ve milliyetçi olarak bilinen komite üyelerinin sürgüne gönderilmesiyle bugün hâlâ tartışılan bir anayasa kabul edilmiş ve dönemin Başbakanı Menderes'le birlikte Zorlu ve Polatkan asılmıştır. 1961 Anayasası'nın kabulünden hemen sonra Mehmet Ali Aybar ve Behice Boran'ın önderliğinde kurulan Türkiye İşçi Partisi, sosyalist maske altında eski TKP' nin stratejisini sürdürmüştür. Türkiye'de işçi sınıfının diktatörlüğünü gerçekleştirmeye çalışan bu parti, 1965 seçimlerinde 15 milletvekili çıkarmıştır.  Parti, Anayasa Mahkemesi tarafından Türk vatandaşlarını bölücü ve birbirine düşürücü faaliyetleri sebebiyle 1971 yılında kapatılmıştır.

Ülkemizdeki komünist örgütlenmelerin bu dönemde tarihî, sosyal ve ekonomik şartlar ile milletler arası durumu dikkate alarak genelde iki temel stratejiyi benimsedikleri görülür. Bunlar Millî Demokratik Devrim Stratejisi ve Sosyalist Devrim Stratejisidir.

 <<< geri

ileri >>>