Bozkurt NET

[sancaktar]

BASINDA AT OYNATAN PUŞTLARA KANMAYINIZ!
AVRUPA TANTANASIYLA MEDAR-I MAİŞET MOTORUNU DÖNDÜRÜYORLAR!
Engin Ardıç’ı beğenelim beğenmeyelim ama onun AB ile ilgili yazılarını okuyalım, ne zararı var. Bu iki yazıyı 17 aralık sürecinde yazmıştı ben de internetten yazı arşivime kaydetmiştim. AB fanatiklerini, kendine özgü kara mizahi bir dille yerin dibine öyle bir sokuyor ki; bu da beni epey güldürüp düşündürmüştü, bakın siz de okuyun bu renkli yazıları.

AAL-MAAZ-LAAAR!

Avrupa’da hiçkimse, yazarı da kapıcısı da, politikayla bu kadar uğraşmaz.‘Sevimsiz bir konu’ olarak kabul edilir bu ve hatta sanatçılar tarafından falan da basbayağı aşağılanır.

Oralarda böyle her gün yazı da yazılmaz, hele politika üzerine hiç.

Hele hele, diyelim bir Gaskonya köylüsünün ‘beni işe koy’ diye kalkıp Paris’e gittiği ve bir Bordeaux milletvekilinin de kapısını aşındırdığı hiç duyulmamıştır. Sahi, meclis kantininde seçmenine çay ısmarlamak diye bir kavram da yoktur.

Avrupa Parlamentosu seçimlerine katılım oranının çok düşük (yüzde 45) çıkması üzerine bizim basın pek şaşırdı.

Adamlar, devlet arazisine gecekondu dikmenin kavgasını etmiyorlar ki... Avrupalı, seçimi kim kazanırsa kazansın, hayatında şu ya da bu yönde, olumlu ya da olumsuz önemli bir değişiklik olmayacağını biliyor.

Sınıf değiştirmesi çok, imkansıza yakın derecede zor, yerlere düşüp sürünmesi de söz konusu değil.

Ayrıca, ‘insan gibi yaşamak’ için bizde zengin olmak şart ama oralarda orta halli diye bir kavram var.

Avrupa’da artık ne devrim olur, ne faşizm gelir. Bunlar geçen yüzyılın sorunları.

Bazı basın hokkabazları gene yalan yazıyorlar, Avrupa Parlamentosu seçimlerinde ‘Türkiye’nin üyeliği’ meselesi hiç de belirleyici melirleyici olmadı, tartışılmadı bile.

Hani oralarda televizyonlarda falan bu konu giderek daha fazla tartışılır olacakmış falan ya, yok böyle bir şey! Türkiye kimsenin umurunda değil.

Bazı ülkelerde Türkiye’nin girmesini isteyen solcular kazanmışlar ama bazı ülkelerde de Türkiye’nin girmesini istemeyen sağcılar kazanmışlar, bak bak bak...

Orada bir bölünme var ama bu, ‘Türkiye’yi almayacağımızı açık seçik söyleyelim ve adamları oyalamayalım’ diyenlerle, ‘aldık alıyoruz diye kandırmayı sürdürelim’ diyenler arasında!

Komünistlerin artık hiç esamileri okunmuyor, sosyal demokratlar kapitalizme karşı epey uysal çocuklar ve bizim entellerin pek bel bağladıkları ‘yeşiller’ falan da, birçok ülkede namevcut oldukları gibi, Almanya’da bile ‘siyasi aksesuar’ konumundalar...

Kaldı ki bu devletler demokrasi ortak çarpanında birleşseler bile hepsi de cumhuriyet değil ve gelişme düzeyleri arasında da, uçurumlar değilse bile ciddi farklılıklar var.

Biz yıllarca önce ‘seçerek alacaklar’, yani bazılarımıza özel muamele uygulayacaklar demiştik, şimdi de galiba en ‘Avrupacımız’ bile ‘özel statü tanıyacaklar’ gerçekçiliğine geldi.

Bir çeşit ‘ikinci küme Avrupalı’ konumu yani. Futbol meraklıları ‘PAF takımı’ benzetmesi de yapabilirler.

Bendeniz o özel statüye şimdiden eriştim, çalışma izni vermiyorlar ama bir çeşit ‘fiili oturma izni’ aldım. Altı yıl geçerli vizem, sınırsız giriş ve her girdiğimde de yüz doksan gün kalma hakkım var. Yani, pratikte, yılda iki kere Türkiye’ye gelip giderek Avrupa’da yıllarca kalabilirim. Vizenin süresini uzatmak leblebi çekirdek. Cebimdeki parayı gitmeden buradan Euro’ya çevirebileceğim döviz büfeleri açık olduğu sürece maaşı hangi ünite üzerinden aldığım da hiç önemli değil.

Çalışma izni koparsam ne işime yarayacak yahu, Le Monde gazetesinde makale mi yayınlayacağım? Sen yaz burada dişe dokunur bir şey de, mütercimi Bağdat’tan gelir çevirir, merak etme. Orhan Pamuk’un çalışma izni mi var?

Eh, bu yaştan sonra oralarda trikotaj atölyesinde kaçak çalışacak ya da ‘tabakçılık’ yapacak halimiz olmadığına göre de...

Bazılarımıza bunu uygulayacaklar (köylülerimize değil tabii), ihracatçıya falan da herhalde birtakım kolaylıklar sağlayacaklar. Ama hele öyle ‘emeğin serbest dolaşım hakkını’ falan kesinlikle unutun.

Kusura bakmayın ama, fındık tüccarımızın nereye on ton fazla fındık satacağı da benim hiç bilmem neremde değil!

O zaman neyi tartışıyoruz?

Bir şeyi tartışmıyoruz, yazacak başka konusu olmayan bazı arkadaşlar Avrupa tantanasıyla medar-ı maişet motorunu döndürüyorlar sadece...

Bu Osmanlıca deyim ne anlama mı geliyor? İşte onu bilecek eğitim olsaydı belki alırlardı sizi de.

Hem birlik de çatır çatır çatırdıyor ha... Girelim derken ya ortada girecek birlik mirlik kalmazsa ne halt edeceksiniz?


GENE ALMAZLAR YAVRUM, GENE ALMAZLAR

Gene almazlar yavrum, gene almazlar
Önce bir tespit, isterseniz ‘saptama’: Bizim memlekette, sürmekte olan dava sırasında tahliye demek, ‘gözün aydın, hadi yırttın, bu davadan nasıl olsa hapis kararı çıkmaz artık’ demektir. Yattığın yanına kalır, üstüne bir bardak su içer, ‘buna da şükür’ der yorganını toplarsın.

Gerçi beraat edersen tazminat davası açma hakkın da vardır ama, bir-iki milyar lira verirler, fazla konuşamazsın.

Fakat Türkiye’de hukuk ve adalet vardır, üstelik yargı da bağımsızdır.

Bağımsız yargının bağımsız kararı, tam da devlet televizyonunda göstermelik Kürtçe müsamere yapıldığı güne denk düşebilir. Bunda kasıt arayan vatan hainidir!

Avrupalı da eşek olduğu için bizim Boşnakça, Arapça, Çerkezce soytarılıklarımız arasında Kürtçe dümenimizi de yutacak, sevinecektir.

Sonra bir değerlendirme, dilerseniz yorum: Eski DEP milletvekilleri on sene yatıp çıktılar, kimileri bunun da Avrupa Birliği’ne girmemiz sürecinde önemli bir adım olduğunu sanıyorlar.

İşin en güzel yanı da şu: Karar Yargıtay kararı olduğu için, hiçbir babayiğit açık açık ‘niçin bıraktınız’ diyemiyor!

Kimi ahmaklar, ‘şimdi artık bize hayır diyemezler’ sanıyorlar, bu gelişmeler üzerine...

Üstelik, ‘girmeyelim’ diyenle ‘almazlar’ diyeni aynı kefeye koyup hepsine birden hakaretler yağdıracak kadar kafasız herifler bunlar. Bu tutum, döneklerin, komünistlikten serseriliğe dönüş sürecinde bir aşama olsa gerek.

Canım kardeşim, Apo’yu da serbest bıraksanız, sizi Avrupa’ya almazlar.

Sorun, yapmanız istenen ‘reformlar’ meselesi değildir.

Türkiye, istediği kadar reform yapsın, yoksul bir ülkedir. Eskisi kadar, bizim çocukluğumuzda ve gençliğimizde olduğu kadar yoksul değil tabii, ama gene de Avrupa boyutlarına göre epey geri.

İkincisi, ‘demografik’ gerçek çok ürkütücü. Türkiye, çoğu köylü, ama asıl ezici çoğunluğu gecekondulu olan bir ülke.

Türkiye’de kitap okuyan birkaç bin kişi, gazete okuyan birkaç yüz bin kişi var, ekonomik açıdan iyi kötü ‘kendini kurtarmış olan’ da hepi topu beş-altı milyon insan... Geriye altmış beş milyonluk amansız bir kara kalabalık kalıyor.

Avrupa, bu kitleyi içine sokmaz.

Hadi buna ‘din farkını’ da ekleyin.

Dinden önemlisi, yaşama biçimi farkını, anlayış farkını, zihniyet farkını katın.

Sizin düşünce kalıplarınız ve davranış biçimleriniz orada geçmez.

Dar çevrenizdeki insanların ‘Avrupai’ olması da bütün Türk milletinin Avrupai olması anlamına gelmiyor.

Avrupa, kendi antitezi olan Osmanlı’yı arasına almaz. Alırsa kendi kendini inkar eder.

‘Osmanlı geride kaldı’ demeyin, hiçbir bok geride kalmadı, yaşıyor. Üstelik Osmanlı bozgunu ve bunun getirdiği çapaçulluk da bilinçaltımızda sürüyor.

Basında at oynatan puştlara kanmayınız, onlar bu girişi ‘çantada keklik’ gibi göstermeye çalışıyorlar.

Bu o kadar böyle ki, hala birçok şaşkın, aralık ayında bize ‘giriş tarihi’ vereceklerini sanıyor. Onları kınayamayız, çünkü kandırılıyorlar.

Hayır, girebilmek için tartışmaya başlama tarihi verecekler. Bu da garanti değil ha, belki onu bile vermeyebilirler.

Bu tartışmalar başlayıp bittikten sonra da giriş tarihi verebilirler ya da vermeyebilirler, onu da bilin.

Kusura da bakmayın, benim görevim size gerçekleri anlatmak, bunun için ücret alıyorum. Size yalan söylersem yediğim lokma boğazımdan geçmez ve gece rahat uyuyamam.

Siz Avrupa Birliği’ne girdiğiniz gün ‘yanıldım’ der ve gazeteciliği de yazarlığı da bırakır, gider balık tutarım, alın işte bu kadar da açık ve dürüst konuşuyorum. İsterseniz bu yazıyı kesin saklayın, girdiğiniz gün suratıma çarpın.