Bozkurt NET

[murat25]

Yıl 1915 mahşer meydanı Çanakkale

Türk siperlerine yakın olan anzaklar havanın kararmasıyla ateş kesilince daha rahat hareket ediyorlardı.Gece yarısı Türk siperlerinden içli bir sesin yükseldiğini duymaya başlamışlardı.Bu ses öyle içli öyle dokunaklı ve gür bir sestiki dinlemeye doyamazlardı..

Yaım saat kadar süren bu konser komşu siperlerde de duyulmaya başlanmıştı.Hepsi bu gizemli sese hayran olmuşlardı.Bir akşam konser saati geldiği halde o yanık ses duyulmuyordu.Türkçe bilen bir savaş muhabirine bunun sebebini soran bir yazı yazdırıp taşa bağladılar ve türk siperlerine fırlattılar.Bir süre sonra kağıdın sarıldığı taş geri geldi.Kağıdın arkasında şu yazıyordu:O arkadaşımızı geçen hafta vurdunuz..

İşte bugün özgür ve bağımsız Türkiye yıllar önce savaşın ağır şartları içindeyken yabancılara Türkçe şarkı dinletmiş ve sevdirmiştik.Türkçe şarkılar bütün askerlerin duygularına tercüman olmuştu.

Bugün ise duygulara yabancı şarkılar tercüman edilmek istenmektedir..

Savaşın ortasında bir bölük asker susuzluk çekmektedir.Bir hafta boyunca bulundukları yerden hiçbir yere ayrılamamış su getirememişlerdir.Daha önce su aldıkları yerler düşman ateşi altında dır. Susuz luktan perişan olan askerlerimiz ALLAH a dua etmektedirler.Tam bu sırada gökten bir ıslık sesi gelir.Tepeyi aşarak gelen dev bir top mermisi birliğin arkasına düşer ve kocaman bir çukur oluşur.Açılan çukurdan oluk oluk su fışkırmaya başlar.Askerlerimiz istediklerinden fazla suya kavuşmuşlardır..

Dur !! yolcu bilmeden gelip bastığın..
Bu toprak bir devrin battığı yerdir..
Eğilde kulak ver bu sessiz yığın..
Bir vatan kalbinin attığı yerdir..

Bu cömert topraklar Türk milletinin kanıyla sulanmıştır.Kefeni bile olmayan nice şehitlere kucak açmıştır bu topraklar.Türk e sevgili düşmana zalim olmuştur.Türkçe dinlemiştir yüzyıllarca Türkçe öğrenmiştir.
BAŞKA DİL BİLMEZ BU TOPRAKLAR..

1915 yılını kış mevsimiydi.Askere doğru dürüst yemek dahi bulunamıyordu.İyice aç kalan askerler uzak köylerin birinde yiyecek bulmuştu.Yemeğin pişirildiği büyük çadırın içi birden birkaç askerle dolmuştu.Herkez önündeki et yemeğini iştahla yiyordu.Yemeğin buharı çadırın içini iyice ısıtmıştı.O sırada birden bire top sesleri duyuldu.Düşman geliyor düşman geliyor..diye bağrıldı.Çadırdan fırlayan askerler o an yerlerde kıvranmaya başlamıştı.Hiç biri soluk alamıyordu.Durum kısa sürede anlaşılmıştı.Yemeklerdeki yağ soğuktan birden boğazlarda donuyor ve askerlerin soluklarını kesiyordu.Bir çocuğun boğazı donmuş durumdaydı.Ayakta kalan lar hemen kaynar su getirdi ve diğer askerlere içirdiler.Bu sayede boğulmaktan kurtulmuşlardı.

Yıllar geçti aradan bugün ise zihinleri tıkayan bir şey var:yabancı dille eğitim.

Su gibi duru bir Türkçe istiyoruz tıkanan düşünce yollarını açmak için..

Kendilerinden emin çelik ve mağrur bir orduyla kıyılarımıza gelmişlerdi.Silahları ölüm ve yürekleri öldürme arzusuyla doluydu.Çanakkale yi geçeceklerine kesin olarak inanmışlardı.Başka bir olasılık yoktu onlara göre.Bütün hesaplar zafer kazanma üzerine yapılmışken TÜRK askerinin dünyada eşi benzeri olmayan kahramanlığı çıktı karşılarına.En sonunda defolup gittiler arkalarına bile bakmadan..

BİR GÜN BU MİLLET 1915 RUHUNU TEKRAR YAKALAYIP ÜSTÜMÜZDEKİ BU KAYPAK BU ADİ BU İHANET İÇİNDEKİ DÖNME VE DEVŞİRMELERİ KULAKLARINDAN TUTTUĞU GİBİ GELDİKLERİ YERE YOLLAYACAKTIR.

[kadir45]

Yazdıkların bize unuttuğumuz şeyleri hatırlattı.O günleri bize görmüşcesine yaşattığın,ve Türkçe konusundaki düşüncelerinden dolayı seni kutlar,başarılar dilerim.Türkçe konusunda çok az şey yazılıyor.Bu konuda bilgisi olanlar lütfen bildiklerini bizden esirgemesinler.