Bozkurt NET

[ozanhan]

Geçtiğimiz hafta Türkiye'nin gündeminde, AİHM ve Avrupa Komisyonunun Abdullah Öcalan'ın yeniden yargılanması ile ilgili tavsiye kararı vardı. Viyana'daki Avrupa Konseyi toplantısı da, imkân verdiği ikili görüşmeler ve Başbakan Erdoğan'ın yaptığı konuşma ile gündemdeki yerini aldı.


Öcalan'ın yeniden yargılanma süreci, Türkiye açısından henüz başlamamıştır. Bu noktada iyi niyetli yorumlarla, "yargılayalım ne var bunda" diyenler olduğu gibi, yeniden yargılamanın sakıncaları üzerinde duranlar da var. TCK' da yapılan değişiklikler dolayısı ile, eski kararın verilemeyeceği ortadadır. İşin, hukuki ve siyasi yönü kadar, hatta onlardan daha önemli yönü, toplum vicdanında meydana getireceği psikolojik etkilerdir. Türkiye, zor, ancak soğukkanlı bir yaklaşımla aşabileceği bir sürece girmiştir.

* * *

Erdoğan'ın Avrupa Konseyi 3.zirvesinde yaptığı konuşma, kültürler ve inançlar arası diyalogun, "ötekine husumetin" körüklediği teröre karşı önleyici rolü ve Türkiye'nin bulunduğu coğrafya bakımından bu diyaloga önemli katkısı olabileceği konusunda önemli vurgular içeriyordu. Ümit ederiz ki, muhatapları bu konuşmanın vermek istediği mesajları almıştır.

* * *

Dünya gündeminde de sıcak olaylar var. Amerika'nın "İslâmcı" tutukluları hapsettiği adada, Kur'an sayfalarının tuvalete atıldığı haberi, İslâm coğrafyasında, özellikle Afganistan ve Pakistan'da ciddi protesto gösterilerine yol açtı. Haber Pentagon tarafından yalanlandı ama, ya doğruysa diye sormadan edemiyoruz.

Bu arada kardeş Özbekistan'ın Andican şehrinde meydana gelen olaylar, sağduyu sahibi herkesi derinden üzdü. Olayları, Dünya'nın herhangi bir yerinde her gün meydana gelen üzücü olaylardan birisi olarak görmek elbette mümkün değildi. Özbekistan, Türkistan Cumhuriyetleri, Afganistan ve Doğu Türkistan coğrafyasının medeniyet mirasını temsil etmesinin yanı sıra, nüfus yoğunluğu bakımından bölgenin en kalabalık ülkesidir. Dolayısı ile burada meydana gelen olayları, bölgenin geleceğindeki gelişmeleri belirleyebilecek olaylar olarak değerlendirmek durumundayız.

Ne var ki, basında yer alan değerlendirmelerde, olayların bizzat kendisi değil de, tarafların niyetleri, Özbekistan'ın Amerika'ya üs vermiş olması, Muhammed Salih gibi ülke dışındaki, olaylarla hiç ilgileri olmadığı anlaşılan muhalefet liderlerinin fonksiyonları ve olayla ilgili yorumları öne çıkarıldı. Değerlendirme sahipleri, kendi niyetlerine göre, ölü sayısını 70'le 700 arasında değişen rakamlarla ifade ettiler. Şu anda, dünya kamuoyu, habercilik ilkeleriyle hiç bağdaşmayan bir "disinformation" ile karşı karşıya bulunuyor.

Meydana gelen olayların, daha önce Gürcistan, Ukrayna ve Kırgızistan'da "renkli" yönetim değişiklikleri ile sonuçlanan olaylarla, sebep ve sonuçları bakımından bir benzerliğinin olmadığı anlaşılıyor:

Daha önce şubat ayında tutuklanmış olan 23 ticaret erbabının, haksızlığa uğradığını düşünen yakınları, mahkeme günü mahkeme binası önünde toplanıyorlar. Bunlar, "seçimlerde hile yapılmıştır", "Kerimov gitsin" gibi bir takım taleplerle değil, yakınlarına haksızlık yapılmasını engelleyecek bir baskı grubu olmak veya yapıldığına inandıkları haksızlığı protesto etmek gibi bir niyetle bir araya gelmişler. Ancak 23 kişinin mahkûm edilip hapse atılacakları anlaşılınca işin veçhesi değişiyor ve gece hapishane basılıyor. Görevlilerden bir kaçı öldürülüyor ve mahkumların tamamı serbest bırakılıyor. Hapishaneyi basanların elinde silâh olduğu anlaşılıyor. Yani, başlangıçta toplanan ve 23 kişinin yakınları olan kalabalığın masumiyeti ile hapishane baskının yapan kalabalığın masumiyetini aynı kefeye koymak mümkün değil,.. İkincisinde provokatörlerin devreye girdiğini söyleyebiliriz. Bu provokatörler kim?

Olayı, "silahlı mücadele ile İslâmcı bir düzen" kurmak isteyen teröristlerin çıkardığına kamuoyu inandırılmaya çalışılıyor. Provokatörler bu teröristlerden ise bile, toplanan kalabalığın böyle bir hedefinin olmadığı aşikâr,.. İslâm Kerimov, hapishane baskınından sonraki gün, güvenlik güçlerinin sivil kalabalığın üzerine ateş etmesiyle dökülen kanların sorumlusu olarak gösterilmemek için, öteden beri yaptığı gibi, İslâmcıları suçlama yoluna gidiyor. Böylece batının desteğini alacağını umuyor. Ancak işin gerçeği, ne 23 kişinin, ne de yakınlarının "Özbekistan İslâmî Hareketi" ile bir ilgilerinin olmadığı, hattâ silâhsız bir mücadeleyi benimsediği halde taraftarlarının Özbekistan'da sıkı takibe alındığı Hizbut-Tahrir ile de bir ilgilerinin bulunmadığıdır. Hoş, Kerimov'un iddiları doğruysa bile, yüzlerce masum insanın ölümüne sebep olanların, mazur görülmesi mümkün değildir.

Silâhlı mücadele ile İslâmî düzen kurmak isteyen terörizmi, bir tehdit olarak görmek yersiz değildir. Ancak Kerimov, bu tehlikeyi her fırsatta ve her muhalifin önünü kesmek için olur olmaz kullanmaktadır. Uluslar arası kamuoyunu yönlendirenlerin buna rıza göstermesi, terörle hiç ilgileri olmayan dindar Müslümanlara hayat hakkı tanınmamasına rıza göstermek anlamına gelir ki, bu, yönlendiricilerin, bulundukları pozisyonu hak etmediklerine en büyük delil teşkil eder.

Olayların arkasından Muhammed Salih, kendi inisiyatifinden ziyade, Internet'te kanaat önderliğine soyunmuş olan bazılarının gayretkeşliği ile, Andican'daki göstericilere sahip çıkan bir görüntü verdi; onları kendi yandaşları imiş gibi takdim etti. Bunun doğru olmadığı kanaatindeyiz. Kendiliğinden, yani eylemcilerin arkasında herhangi bir azmettirici olmaksızın meydana gelmiş olan bu olaylardan, siyasi rant elde etmeye çalışmak, tanıdığımız Muhammed Salih'ten beklemediğimiz bir tavırdır. Onun için, kendisine yöneltilen sorulara ve mikrofonlara cevap vermek mecburiyeti ile böyle bir görüntü vermiş olduğunu düşünüyoruz.

Bu arada bilgi kirliliğine örnek olarak gösterilebilecek bir çok yazılar çıktı. Birincisi, Özbekistan'da hapiste olduğu yazılan Abdürrahim Pulat, şu anda Amerika'dadır. Bu ikisinden, yani Muhammed Salih ile Abdürrahim Pulat'tan başka muhalefet yok gibi yazan çizenler oldu ama, halen Özbekistan'da yaşayan güçlü ve terörle filân hiç alâkası olmayan muhalefet liderleri vardır. Basında bunlardan yalnızca Azad Dehkanlar (Özgür Köylüler) Partisinden ve onun Genel Sekreteri Nigâre Hidayetova'dan bahsedildi. Daha başka liderler de var. Unutmamak gerekiyor ki, Özbekistan, geçmişin bütün tahribatına rağmen, liderler çıkarabilecek potansiyele hala sahiptir.

Özbekistan'daki muhalefetin Kerimov'u yenmesi, ancak seçimlerle sağlanmalıdır. Özbekistan'ı kimin yöneteceğine karar verme hakkı, sadece ve sadece Özbek Halkınındır. Harici müdahale ise, yine sadece ve sadece, bu halkın iradesinin çarpıtılmadan, olduğu gibi sandığa yansımasını ve sandıktan çıkmasını sağlamak için olabilir. Bunun dışında, halkın iradesini beklemeden bir darbe teşebbüsü, Kerimov'u masum hale getirecektir. Onun için, bizim kardeş Özbek halkına ve gerek Muhammed Salih'e ve gerekse diğer muhalefet liderlerine, Türkiye'den onları çok seven milliyetçi bir sivil kuruluş olarak tavsiyemiz, seçimleri beklemeleri ve neticeyi orada almalarıdır. Kerimov'a da tavsiyemiz, kan dökmekten ve zulümden vazgeçmesidir. Uluslar arası mahkemelere ve İnsan Hakları İhlâllerini Gözleme Komitelerine talebimiz de, tarafsız bir şekilde, Andican'da meydana gelen olaylarda yüzlerce masum insanın ölümünden sorumlu olanları bulup adalete sevk edilmelerini sağlamaktır.

[Alper_Tunga72]

ülkede bizzat abdnin yerleştirdiği el-kaide,hizbul-tahrir gibi terörist örgütler mevcut ancak tüm bunlar kerimovun o kadar insanı kurşuna dizmesini kabul edilebilir kılmaz.