Bozkurt NET

[NEO-TURK]

Demokrasi insanların uzun asırlar verdiği uğraşıların ve verilmeye devam edilecek uğraşıların kazanımların sonucudur. Yöneten ve yönetilen arasında sağlanan uzlaşıdır demokrasi. Bilinen ilk örnekleri Antik Yunan ve Roma'da görülmüştür. Bunlar kitlesel olmayıp genellikle kentsel yönetimler için geçerli olmaktaydı. Avrupa ilk büyük kazınım Magna Cartha ile olmuş bunu 1648, 1789, 1808 ihtilalleri takip etmiş ve büyük kazanımlar elde edilmiştir.

Bizde ise bu hareketler II.Mahmut'un Sened-i İttifak'ı imzalanmasıyla başlamış, Tanzimat ve Meşrutiyet hareketleriyle devam etmiştir. Ancak Avrupa'da ki gelişim süreçleri ile bizde ki gelişim süreçleri çok çok farklıdır. Avrupa'da bu hareketler genellikle burjuva(kentli sınıf) önderliğnde halk hareketleri şeklinde gelişirken bizde ise sürekli dış baskı sonucu ve bunalan tıkanmış yönetimlerin kendilerini açmak için vardıkları yol gibi... Sened-i İttifak, II. Mahmut'un girdiği ekonomik bunalım ve Beylerbeyleriyle yaşadığı otorite sorunu sorumluluklarını devretmiştir. Bu Osmanlı Tarihinde bir ilktir. Çünkü mutlak monarşi anlayışına dayalı yönetim resmi bir anlaşmayla iflah edilmiştir. Aynı şekil Tanzimat Fermanının gelişmini anlatmama gerek yoktur. Ancak biraz Meşrutiyet'e değinmek gerekir. Gene bu hareket kitlesel olarak halka dayanmamasına rağmen geniş Osmanlı Aydın Kitlesi tarafından desteklenmiştir. Bunu bir açıdan değerlendirirsek bir ölçüde bir kazanım diyebiliriz.

Abdulhamid'le birlikte gelen istibdab dönemi az buçuk kazanımları yok etmekle birlikte aydın sınıfı yurt dışında örgütlenip çalışmalarını sürdürdüler. Abdulhamid'ten sonra tekrar bir darbeyle gelen meşrutiyet beraberinde bir hazımsızlık süreleri ve ard arda gelen Balkan ve I.Dünya Savaşı bozgunları verem olan bu devletin sonunu getirmiştir. Ancak bu bozgunlar sadece Osmanlı Devletinin sonunu getirmekle kalmamış, Anadolu ve Rumelindeki siyasal ve kültürel varlığımızın yok olmasıyla karşı karşıya kalınmıştır. Bir grup Osmanlı Burjuvası ve Mustafa Kemal önderliğinde sürüklenen Ulusal Kurtuluş Savaşımızın büyük bir Destana dönüşmesi bizi bu coğrafyanın tekrardan tek hakimi kılmıştır. 23 Nisan bu harekatın yolu çizilmiştir. Halkla bütünleşelicek ve öz bir ulusal aydınlanma sürecine girilecekti. Öyle de oldu. Ancak '38-'46 süreci Milli Şef(!) sallantıda bir yönetimi ve daha sonra iş birlikçi ve Türkiye'nin kaderiyle oynayan Menderes-Ecevit-Demirel-Özal-Erbakan yönetimleri bizi çok farklı noktaya getirmiştir. Ulusal İnkılabımızla kazandığımız Demokrasi vb... kazanımlar bu kişiler ve kuruluşlarca kötü amaçlar için kullanılmış, bir zamanlar (kanımca) kazanım diey nitelendirdiğimiz Demokrasi gibi kavramlar şimdi (bir zamanlar Tayyipin dediği gibi Demokrasi bizim için amaç değil araçtır.) Bizim üniteryapımızı ve ulus-kültürümüzün yozlaştırılması için kullanılmaktadır. Basiretsiz ve şerefsiz yönetimlerce uzun süre yönetilen T.C. hassas dengeleri koruyamayacak duruma getirilmiştir. Çok hassas dengelere sahip olan bu coğrafyada kurucu unsur Türkler neredeyse azınlık durumuna düşürülmüştür.

İçler acısı bir durumdur ki son derece demokrasiye inanmış bir vatandaş olarak ülkücü(idealist) subayların işe el koymalrını talep ediyorum. Ne yazık ki Cumhuriyetimizde demokrasi yöntemine ara verilmesini talep ediyorum. Acı çekiyorum çünkü 250 bin şehide hesap verecek yüzüm yok!...