Bozkurt NET

[bozkurt__1453]

ülküdaşlarım başlık biraz hakaret gibi oldu ama dikkatinizi çeksin diye öyle bir başlık koydum

Aşağıda okuyacağınız bölüm Abdullah AĞAR' ın Otopsi Yayınlarından çıkan, "5.TİM/GÜNEŞ DOĞSUN İSTERİZ" adlı eserinden alınmıştır. Abdullah AĞAR; 1967 Ankara doğumludur. Kara Harp Okulu Mezunudur. Bestler'den Gabar'a, Azerbaycan'dan Brüksel'e, Paris'ten Cudi Dağı'na ve Kuzey Irak'a uzanan 6 yıl sonunda belinden aldığı 3 kurşun ile malulen emekli olmuş bir gazidir. Hatıralarını yazdığı eser hakkında söyleyebileceğim tek şey, TÜRK İSENİZ MUTLAKA EN AZ BİR KEZ OKUYUN!..

Bizler taktik gereği neredeyse bütün gece ve ertesi gün akşama kadar yürümüştük. Ve geçtiğimiz dereleri sanki içerek bitirmeye çalışmıştık. Akşam üzeri yürüyüş sona erdiğinde takati kalmamış eratın, komando andını söylerken bitkinliğin kabuğunu nasılda kırdığına şahit olmuştum. Bu şahadet hem milletin bu evlatlarının nasıl bir ruhu olduğuna hem de bu milletin evlatlarında nasıl bir ruh olduğunaydı. En az antta ki kadar uyanmaya, uyandırılmaya muhtaçtı bu ruh. Ve ruh, candı. Ve nasıl bir can vardı bu askerde? Nasıl bir cânân?

Bu ant kimilerine çok basit gelebilir. Belki de çoğu kişi ne olduğunu, nasıl bir mana taşıdığını anlamayabilir. Hatta hazır kışlasında, sıradan bir zamanda söylense etkisi bu kadar kalıcı olmazdı. Ama o gün, gönülden gelen ses; kavuran fedakarlıkta ve tahditle bilek güreşi tutmuş askerlerin, kurumuş, kurudukça toz yutmuş, toz yuttukça yutkunmayı unutmuş boğazlarından, haykırışa dönüşmüştü. Sanki o gün, o ant askerin, o asker de Türk Milletinin kim olduğunu bana anlatmıştı. Sadece bana mı? Bence, bunu bütün kainata anlatmıştı.

Sesi gür çıkan bir subay, taburun orta karşısında ileri çıktı ve "Komando andı için tören rahat" diye gürledi. Bütün timler karargah bölüğü ve bölük karargahları "tören rahat"a geçtiler. Tüfeklerini ellerinin vardığı en uca ittiler, diğer ellerini yumruk yapıp bel kemiklerine dayadılar, göğüslerini şişirdiler. Kıstıkları gözleriyle bıçak gibi ileriye baktılar. Gabar üstüne batmaya giden güneş alınlarından akan terde pırıl pırıl parlıyordu. Komutanın dediğini diyebilecekleri en yüksek sesle tekrarlamaya başladılar:

"Korku nedir bilmeyiz" Dört yüz asker hep bir ağızdan top gibi gürledi. "Korku nedir bilmeyiz..." Dağlar inledi; Cudi, Namaz Dağı, Elmalı Tepe inledi. Sonra devam ettiler:

"Biz dağların erleri
Baş döndüren yerlere..
Ben Türk Komandosuyum..
Seni çelik pençemle ezerim..
Her yerde ben varım...
Karada
Havada
Denizde
Yatakta
Çatakta
Batakta
Hakkari'de
Şırnak'ta
Cudi' de
Gabar' da
Dedeören' de
Milli' de
Her zaman ve her yerde"

Bundan sonra komutanın dediğini demediler. Dediğine karşılık vermeye başladılar:

- Kim?
- Komando!
- Kimmm?
- Komandoo!...

Komutanları onların "Komando" deyişlerini beğenmezcesine tekrar tekrar soruyordu;

- Kimmm? Aslında askerlerin üzerine gidiyordu. Onları tahrik ediyordu. İstiyordu ki, ses ağızdan değil, yürekten çıksın... Son bir kez daha sordu:

- Kimmmmm? Ve en güçlü karşılığı verdiler..
- Komandooooooo!...

İşte bu ses gırtlaktan geldi. Aslında boğuk ve yoğun, yürekten gelen bir sesti. Komandoluk yürekten gelmeyen sesi kabul etmezdi. Onların komandoluğunu kabul etmemiş gözüken komutan bu kez tekrar seslendi:

- Olamazsınız !.. Bunu diyen komutandı. Komutana karşı gelinmezdi. Buna rağmen içlerindeki dehşeti, kabul etmeyişi ve yiğitliği hep bir ağızdan ; "Yaahhh" diye ciğerlerindeki bütün nefesi boşalttılar. Komutan zaten bunu istiyordu. Ama bununla yetinmedi. O istiyordu ki; onlar kendi kendilerine sahip çıksınlar. Bir daha yineledi:

- Olamazsınız !...
- Yaahhhhh !..
- Olamazsınız !..
- Yahhhhh!....

İşte burası gönüldeki öfkenin cesaret olup, haykırışa dönüştüğü yerdi. Bir asker ilk önce kendini kendi komutanı kabul etsin isterdi. İşte o zaman o komutanı gönlüne koyar, o gönülle arşa doğru yola çıkardı. Adet buydu. O adete, bizden olan herkes uyardı. Komutan da, asker de komandoluğunu dile dökmüştü. Komutan bir kez daha seslendi:


- Komandolar... cevap verdiler:

- Allahhhh!.... komutanları tekrar seslendi...
- Komandolar !...
- Allahhhh !...
- Komandolar !...

- Allahhhhhh !.... son karşılık son perdeden olmuştu. Bu sanki askerin yüreğinin gücü, Yaradana seslenişiydi. Ve artık komutan dedi ki:

- Allah korusun !.. "sağ ol" demediler. Belki sadece burada sağol demezdiler. Duyulan belli belirsiz bir "Amin" oldu.. Bu sesleniş, dağlara, düşmanlara değil, yüreğimize sızan Allah'ımızaydı. Ve O bizim sesimizi her zaman duyardı..

Namaz Dağı'ndaki meşe, Milli Karakolu'nun taş duvarı, Elmalı Tepe'de ki çakal bile memnundu. Onların kendi lisanlarıyla yaptıkları anışı, Türk Askeri, insan olma şerefiyle cihana haykırıyordu.. Bu işten sadece karşı taraftakiler memnun değildi.... "

[turk_neferi]

okudum kardeş gayet güzel.gurur verici.

[GencBozkurt2]

Iste size sehit bir komando onbasinin yazmis oldugu Siir!
Komando Olmak Onurumdur!
Olurya Bir Catismada Ölürsem
Arkamdan Yas Tutmayin!
Birakin Topragimda Rahat Icinde Yatayim..
Bedenimden Komandomu Cikartmayin
Onlar Benim Gururumdur
Ölünce Kefenim Olacak
Basimdan Beremi Cikartmayin,
O Benim Sanim Serefim olacak.
Ayagimdan Botlatimi Cikartmayin
Onlar Nice Yollar Asacak.
Sehit Olursam Sirat Köprüsünden Gececek
Elimden Silahimi almayin
Ölünce mezarima Sembol olacak
Yaramin Kanini Silmeyin
Ahirette Hesabi Sorulacak
Gögsümden Kör kursunu Cikartmayin
O Benim Madalyam OLACAK!
GencBozkurt2!....

[turk_neferi]

TÜM ŞEHİTLERİMİZİN MEKANI CENNET,RUHU ŞAD OLSUN.

[zeybek45]

Unutmadık, unutmayacağız sizleri. Selam ümit neslinin, direniş ruhlu kavgalarının gül yüzlü şehitlerine;

RUHLARINIZ ŞAD OLSUN

[MeteHan-1-]

Bunu bizimle paylastigin icin tesekürler, okumaya deger

[ekin_asena]

TEK KELİMEYLE GURUR VERİCİ.

[reisim25]

Günahımız çok, Ahiret için tek kurtuluşum şehadet
Rabbim İnşallah esirgemesin.

Şehitlerimize de Rabbim Rahmet etsin ve Bizleri de şefaatlarına nail etsin.

[RILESKUY]

MEVZU BAHİS VATANSA,GERİSİ TEFERRUATTIR;TÜRK'E KEFEN BİÇENİN SONU KORKUNÇ OLACAKTIR!!!

[dreihalbmond]

eğer bu gün bu vatanda yaşıyor ve ne mutlu türküm diyorsak bu şu şiirleri yazan şehitlerimiz sayesindedir. bu vatan uğruna şehit olamayı şeref kabul etmeyi unutmadığımız sürece bu vatanı hiçbir şerefsiz bölemez. vatan bir bütündür bölünemez bunu unutmayın ey şerefsizle....

[tr_bozok_66]

kardeslerim yazilariniz icin cok sagolun vallahaki herbirinizin yazisinida okurken duygulandimki bende burda o cümleleri haykirdimmmmm iste Türk Budur Türklük Ruhu kardesimizin yazdigi cümlelerde mevcuttur Cenabi ALLAH ORDUMUZA ZEVAL VERMESIN.

[Delikanli66]

Ellerine ve yuregine saglik Ulkudasim.

Ayrica amin bozok66 kardes.

SEHITLERDEN ELLI MILYON BEKCISI OLAN,
ASILMAZ BIR KAYADIR BU EBEDI VATAN.
HUSEYIN NIHAL ATSIZ.

Allah Turku korusun.

[sultan_fatih]

Yazıyı okurken askerlik anılarım geldi aklıma ve inanın gözlerim yaşardı
o yeminin yapıldığı yerlerde bende gezdim hakkari dağ ve komando tugayındaydım. berçalan yaylasında,mor dağlarda,domuz tepelerde,zapta,haftaninde,darsinkide ne günlerdi.
Her operasyondan önce taburda çalınan mustafa yıldızdoğanın şehitler ölmez ve mehter marşının eşliğinde ve komanda andını okuyarak şehadete hazırlanırdık malesef nasip değilmiş.
Rabbim orada görev yapan aslan parçalarının yardımcısı olsun ve yeryüzünde İSLAM için savaşan(çeçenistan,afganistan,ırak.filistin vb...)kardeşlerimizinde yardımcısı olsun amin.

korku nedir bilmeyiz biz dağların erleri
yuva yaptık göklere baş döndüren yerlere
engel tanımaz aşarız tırmanırız dağlara
el verir uzanırız mor siyah bulutlara
ben TÜRK komandoyum
düşmanı çelik pençemle ezerim.
havada,karada,denizde
Hakkaride,otlucada,gabarda
her zaman ve heryerde
kim komando
kim komando
olamazsın yaaa
olamazsın yaaaaa
olursun ALLAHHH

ALLAHA EMANET OLUN AMİN.[/list]

[mus25]

bastığın yerleri toprak diyerek geçme tanı
düşün altında binlerce kefensiz yatanı
sen şehit oğlusun yazıktır incitme atanı
verme dünyaları alsanda bu cennet VATANI

kim bu cennet vatanın uğruna olmaz feda
şuheda fışkıracak toprağı sıksan şuheda
canı cananı alsada HUDA
etmesin VATANımda beni dünyada CÜDA