ÇOCUKLARIMIZ VE ONLARIN SEVGİLİ ÖĞRETMENLERİ

Bir anne baba olarak, çocuğumuzun öğretmenini en az, kendimiz kadar kendimize yakın görürüz. Çünkü O, can yavrumuzun maddi ve manevi hayatı üzerinde bizim kadar ve hatta daha fazla tasarruf sahibidir...
Öyle değil mi aziz okuyucu,Yüce Halık´ın insan ruhuna emanet olarak ektiği sayısız tohumların neşvünema bulmasında birinci derecede amil bizler isek; gelişip meyve vermelerini de gerçekleştirecek olan öğretmenlerdir. Bu itibarla da, onların yeri ve mevkileri ebeveynin yanı başındadır.

Bunun için eskiler; ciğerparelerini, öğretmenin himayesine tevdii ederken;"ETİ SENİN, KEMİĞİ BENİM "derlermiş. Ne yazık ki," SEVGİ VE SORUMLULUK" paylaşımının veciz bir ifadesi olan bu söz, yıllar boyu,asli manasının dışında kullanılmış; geçmişi karalayıp suçlamakta bir araç olarak dillerde dolaşıp durmuştur. Hal bu ki, şanlı dedelerimiz mezkur ifade ile çok daha başka ve çok daha güzel şeyler söylemek istemişlerdi. Peki ne demek istiyorlardı?" HOCAM, ilminize, irfanınıza, sevgi ve şefkatinize teslim etmek için getirdiğim şu insan küçüğü, bu ana kadar her şeyiyle benimdi. Ama, bu saatten sonra canımdan can olan bu yavrumu sizinle paylaşmak istiyorum. Beynini, ruhunu ve yüreğini artık sizinle müşterek olarak imar ve inşa edeceğiz. Yani, el ele, gönülgönüle vererek, bu dünya tatlısının ruhundaki fazilet tohumlarının yarılıp gün ışığına çıkması için gayret gösterelim. Böylece dine, vatana, millete hayırlı bir insan yetiştirelim." Evet, evet onların tek bir maksadı vardı, o da buydu.
Sorarım size, hangi anne baba (ve diğer canlılar da dahil) ruhundan ruh; yüreğinden yürek, ciğerinden ciğer .. verdiği çocuğu için;" al bunu, döv-söv;.kır-dök..yeter ki adam(!?) et! Bana kemiği kalsın, önemli değil. Yeter ki.insan olsun ."der, muhterem okuyucu?..
Hayır, efendim, hayır, biz Türk anne balarına böylesine çirkin bir yakıştırmakta bulunmak; büyük bir iftiradır ve geçmişi karalamaktan başka da bir mana taşımaz! Tarih şahittir, insanlık şahittir ve Yüce Mevla şahittir ki; yeryüzünün en vefakar ve fedakar aynı zamanda da cefakar.... şefkat ve merhamet mefhumunun yegane temsilcisidir TÜRK ANNE VE BABALARI...

İYİ BİR ÖĞRETMEN NASIL OLMALIDIR?

Bize göre, her bir Ülküdaşımız (özellikle de teşkilat ve ocaklarda yöneticilik yapanlar) aynı zamanda çok iyi birer öğretmendirler. Daha doğrusu, "olmak" mecburiyetleri vardır. Bu itibarla, eğer kişi kendini ruhen ve fikren geliştirmemiş veya geliştirememişse, bu takdirde öğretmenlik gibi beyin ve yürek zenginliği isteyen bir kutsal göreve asla talip olmamalıdır.
İnsan yetiştirmekle, orman yetiştirmeyi bir birine karıştırmamak lazım değerli okuyucu..

Sahanın uzmanlarından Prof. Gülbert Highet, ÖĞRETME SANATI isimli kitabının ÖĞRETMEN bölümünde, öğretmenin yeteneklerini(Hafıza, İrade ve Şefkat) gibi bölümlere ayırmaktadır. İyi bir öğretmenin özelliklerini de (Okuttuğu konuyu tanıması, sevmesi ve öğrencilerini, tanıması, sevmesi) olarak ifade ediyor. Evet, her şeyden önce öğretmenin çocuğu tanıması lazımdır. Onları kendimiz veya diğer etrafımızdaki büyükler gibi kabul edersek tabii ki hata etmiş oluruz. Onların her birerlerinin kendine özgü davranışları, düşünceleri heyecanları vardır. Onlara yanaşır, onları anlamaya çalışırsanız, anlaşılmaz gibi olanları dahi anlar, affedilmez gibi olanları da kolaylıkla affedebilirsiniz İyi bir öğretmen, zaman zaman öğrencilerinin arasına karışmalıdır.. Böylece onların zevklerini, heyecanlarını, birbirlerine davranışlarını, önem verdikleri konularını hükümlerini yakından tanımalıdır. Eğer bir öğretmen ğrencilerine olumlu etkiler yapmak isterse, onları birer kişi olarak tanıdığını ve onların kişiliklerine saygılı olduğunu onlara muhakkak inandırmalıdır. Bu inandırma ise, ancak onları çok iyi tanıdığınızı ispat etmekle mümkündür. Onlara ait bir iki hatırayı hatırlanmak, isimlerini bilmek, özelliklerini tanımak öğrenciyi öğretmenine bağlar. Gülbert Highet, mezkur eserinin bir başka yerinde, şunları söylemektedir:"ASLINDA ÇOCUKLARI VEYA GENÇLERİ SEVMİYORSANIZ, VAZ GEÇİN ŞU ÖĞRETMENLİKTEN. GENÇ OLDUKLARI İÇİN, ONLARI SEVMEK ÇOK KOLAYDIR. ONLAR SUÇSUZ VARLIKLARDIR.. SADECE BİLGİSİZ VE TECRÜBESİZDİRLER."

Öğrenci- Öğretmen ilişkilerinde büyük sorumluluk tabii ki öğretmene düşmektedir Karşımızda her şekle girmeye eğilimli yumuşak bir kişilik durmaktadır. Öğretmen, öğrencileri bir ayna kabul etmelidir. Onlarda görülen şeylerin çoğu kendinden aksetmiş de olabilir. Bu bakımdan eğitimciler öğretmenlerin nitelikleri üzerinde bir çok incelemeler yapmışlardır. Başarısız öğretmenlerin özelliklerini uzun uzun araştırmışlardır..
Son yıllarda yapılan araştırmalar, incelemeler, denemeler, öğretim ve öğrenim hakkında yazılmış kitaplar, öğretmenin sadece bir öğretirci olmadığına işaret etmekte, onun her şeyden evvel bir eğitici, bir rehber olduğunu anlatmaktadır. O, a- bir öğreticidir, b- O, Öğrencilerinin bir arkadaşı, bir danışmanı, bir dert ortağıdır, c- Öğretmen mesleğinde çalışanların bir üyesidir.
Sh. Littler ve F.Buclles isimli iki eğitimci öğretmenlerin yukarıdaki açıklamalara uyamayarak başarısızlığa düşen öğretmenler üzerinde incelemeler yapmışlardır. Bu incelemeler sonunda başarısız öğretmenlerin niteliklerini, başarısızlık sebeplerini araştırmışlardır. Aldıkları sonuçları şöylece sıralamışlardır.

[--pagebreak--]

Başarısız Öğretmen :

1-Öğretim tekniğini iyi kullanamamaktadır..
2-Sınıf içi disiplini sağlayamamaktadır.
3-Okuttuğu derse hakim değildir.
4-Zeki değildir.
5-Başarılı olmak için çapa sarf etmemektedir
6-İnisiyatifini kullanamamaktadır.
7- Sağ duyudan yoksundur.
8-Fizik bakımından dayanıksızdır

9-Öğretim metotlarının standartlarına sahip olamamaktadır.
10-Bir işi sonuna kadar yürütememektedir. Sebatsızdır.
11-Öğrencilerini sempatik bir açıdan tanımağa yanaşmamaktadır.
12-Geçmişlerindeki sosyal yaşantıları problemlidir.
13-Bir öğrencinin yeteneğinin ne olabileceğini kestirmekten yoksundur.
Öğrencileri hakkında bilgileri yoktur.
14-Belirli bir kişilikleri yoktur.
15-Ahlaksal standartlara sahip değildir.
16-Heyecanını yitirmiştir.

Diğer taraftan P.A. Witty isimli bir eğitimci (Evaluatin of Studies of the Charaçteristic of Effective Teacher) isimli kitabında 3300 öğrenciden aldığı cevaplara göre en etkili ve faydalı öğretmenin niteliklerini öğrenci gözüyle şöyle sıralamaktadır:

1- Öğrencilerine daima yardım eder, demokratik davranışlıdır.
2- İyi kalplidir. Kişileri ayrı ayrı dikkate alır.
3- Sabırlıdır.
4- İlgileri geniştir.
5- kişisel görünüşü hoştur, davranışları tatlıdır.
6- Dürüsttür, tarafsızdır.
7- İyi tavırlıdır, davranışlarında devamlılık vardır, boyuna huy
değiştirmez.
8- Esprili ve şakacıdır.
9- Öğrencilerin problemleriyle ilgilenir.
10-Olaylara göre eğilmesi, hoş görürlüğü ve yumuşaklığı vardır.
11-Öğrencilerinin başarısını takdir etmesini ve övmesini bilir.
12-Sosyolojik ve biyolojik heyecanını kaybetmiştir.

Öğrencilerin beğendikleri öğretmenler hakkında verdikleri bu cevaplar çok enteresandır. Bir öğretmen öğrencileriyle olan ilişkilerini yukarıdaki maddelere göre ayarlayabilirse bir çok sınıf içi problemler hallolur ve öğretmenin öğretmek için muhtaç olduğu sağlıklı sınıf atmosferi ortaya çıkmış olur. Öğrenme ve öğretme eğitim faaliyetinin esasıdır.
...........................
Öğretmen eline verilen öğrencisinin psikolojik durumunu iyice gözlem altında bulundurmalıdır. Çocuk sinirli midir? Sakin midir? Yalancı mıdır? Sert midir, yumuşak mıdır? Oyunlara katılır mı, yoksa bir kenara çekilir,
sessizce durur mu? Oyunlar da kırıcı mıdır, kendisinden küçüklere karşı zalim midir? Derste mütemadiyen konuşmak istiyor mu, yoksa mahcup mudur?, hitap edildiği zaman kızar mı? Ve buna benzer yüzlerce davranışın karşısında iyi bir öğretmen, rehber bir öğretmen duygusuz kalamaz.
Özet olarak"ÖĞRENCİSİNİ ETKİLEMEDEN ÖĞRETMEYE KALKIŞANLAR, SOĞUK DEMİRİ BOŞ
YERE DÖVERLER."
Aşağıda takdim ettiğim, Mustafa Nejat Sefercioğlu´nun(Ben Öğretmen Olmak İstiyorum) serlevhalı harika şiirini sizlerle paylaşmak istedim. Oldum olası bu güzel şiiri ben beğenerek-özenerek-düşünerek... okurum. Ümit ederim sizler de çok çok hoşlanacaksınız O halde, haydi buyurun tekrar ve tekrar okuyalım. Gözümüz, gönlümüz açılsın....

Ben öğretmen olmak istiyorum.
Ben şairimin mısralarında dil,
Genç kızlarımın gergefinde nakış nakış gül,
Aşığımın sazında tel
Öpülesi bir el olmak istiyorum.
Ben öğretmen olmak istiyorum.

Ben çaresizliğin filizlendiği yerde ümit,
Korkunun mayalandığı yerde yürek olmak istiyorum.
Ben öğretmen olmak istiyorum.
Ben öretmen olmasam diyorum!

Şu öksüz yavruya sımsıcak kucak
Şu yetim yavruya yanan bir ocak,
Çorak topraklara yağan yağmur,
Azgın sulara bende,
Mehmet´imin elinde çağlar açan kılıç
Doktorumun elinde derman saçan neşter,
Mimarımın, mühendisimin elinde pergel, cetvel,
Ben ana, ben baba,
Ben Fatih, ben İbni Sina,
Ben Mimar Sinan olmak istiyorum:
Ben öğretmen olmak istiyorum...

Ben ressamın elinde fırça, tuvalinde renk
Bestekarımın en içli şarkısında nağme,
Hattatımın, nakkaşımın elinde kalem:
Ben Hoca Ali Rıza,
Ben Irti, Leyla Hanım,
Ben Karahisari olmak istiyorum,
Ben öğretmen olmak istiyorum...

Ben öğretmen olmak istiyorum...
Vatan evladına Türklüğü öğretmek için,
Ben öğretmen olmak istiyorum...
İstiklal Marşı´mı gururla söyletmek için,
Ben öğretmen olmak istiyorum.
Milletimi "muasır medeniyet seviyesine" yükseltmek için...
Ben öğretmen olmak istiyorum.
Ben zehirli mantarların
Deve dikenlerinin,
Ayrık otlarının boy attığı verimsiz bir toprak değil,
Ben,
Kırlarında elvan elvan çiçeklerin açtığı,
Dağlarında hür kuşların uçtuğu,
Pınarından susayanın içtiği,
Yollarından yiğitlerin geçtiği,
Çiftçisinin başak başak kardeşliği biçtiği,
Bir vatan olmak istiyorum:
Ben öğretmen olmak...

Ben hakka yönelen alında nur,
Vatan topraklarını çevreleyen sur,
Mehmetçiğin göğsünde "iman"
Gençliğin damarında "asil kan";
Ben zulme eğilmeyen baş,
Ben Türklük için ağlayan gözlerde yaş,
Barışta güvercin, savaşta kartal olmak istiyorum:
Ben öğretmen olmak istiyorum...

Ben öğretmen olmasam diyorum....
O zaman kim öğretir güzel Türkçe mi,
Henüz anne diyen dillere,
Kim öğretir insanlığı, duyguyu genç nesillere,
Kim öğretir büyüğünü saymayı
Küçüğünü şefkat ile sevmeyi?

Ben öğretmen olmasam diyorum!
O zaman şu körpe fidan
Nasıl öğrenecek sert rüzgarlara göğüs germeyi?
Şu gelinlik kızım,
Şu bıyıkları yeni terleyen delikanlım,
Kimden öğrenecek insan gibi sevmeyi, sevilmeyi,
Vatan için millet için bayrak için,
Göz kırpmadan ölmeyi?
Ben öğretmen olmasam diyorum,
Kim dokuyacak, kilimimi, halımı,
Kim işletecek madenimi, fabrikamı,
Kim alıp satacak ürettiğim malımı?
Ben öğretmen olmasam,
Kim yazıp okuyacak şiirimi, romanımı,
Kim yazıp okuyacak,
Sıladan gurbete, gurbetten sılaya,
Hasret taşıyan mektuplarımı.

Ben öğretmen olmalıyım diyorum,
Çünkü vatanımı severim.
Çünkü bilirim vatan için ölmesini..
Alnımda şeref tacıdır,
Tarihim, Cumhuriyetim, Türklüğüm...

Copyright © Bozkurt NET Tüm hakları saklıdır.

Yayınlanma:: 2003-01-02 (2854 okuma)